Πολάβοι

οι, Ν

ομάδα δυτικών σλαβικών φύλων τα οποία κατοικούσαν κατά τον μεσαίωνα στην περιοχή που ορίζεται δυτικά από τον Κάτω Έλβα, βόρεια από τη Βαλτική Θάλασσα, ανατολικά από τον Κάτω Όντερ και νότια από τη Λουσατία, αλλ. Σλάβοι τού Έλβα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < σλαβ. Polab < po Laba «στον Έλβα, κατά μήκος τού ποταμού Έλβα»].